Niezwykłość

dzika-jablon736a

Zdeterminowana, niewzruszona przyroda pochłania miasto na marginesach.
Tajemniczy obiekt drzemie w złotych stertach liści.
Biegniemy. Wspinamy się. Trzymamy za ręce.
Niezwykle ciepło jak na październik!
Sycimy się słońcem – na grudzień, na zapas.
Patrzymy na wodę, dając oczom przepastny odpoczynek.
Liczymy wagony przemierzające wiadukt z łoskotem.
Tego dnia światło nad nami, światło w nas!

Wieczorem dziecko mości obok łóżka legowisko dla przyjaciół. Otula ich w chusty i szale. Jak gniazdo z patyków i traw, łoże składa się z tysiąca drobiazgów.
– Chcę zadbać o każde zwierzątko.
– Jesteś niezwykła!
– Mama, a nawet jak ktoś miałby takie same zabawki i zwierzęta, kocyki i książki, to nie zrobi tak samo jak ja, prawda? Każde dziecko wymyśli inaczej, bo jest niezwykłe!

dzika-jablon736e

dzika-jablon736c

dzikajabln607u

dzika-jablon736d

dzika-jablon736h

dzika-jablon736j

dzika-jablon736g

dzika-jablon736i

4 thoughts on “Niezwykłość

  1. I ta Zwykłość może być na co dzień Niezwykła jeśli tylko zechcemy i ją dostrzeżemy 🙂 Pięknie potrafią to zwłaszcza Dzieci 🙂 I jakim prawem My – dorośli się nie raz wywyższamy … skoro obce są nam tak proste wspaniałości przesłonięte szarugą codzienności … ? 🙂 Pięknie spacerujecie … PozdrawiaMy Was cieplutko !

Dodaj komentarz