powieść dla dzieci – Dzika Jabłoń

Bruno i siostry. O rockowym życiu nastolatka

Published on Lipiec 22, 2018Lipiec 22, 2018 by adminLeave a comment

Jakie jest życie nastolatka Brunona z dwiema siostrami – pełnoletnią Kaśką o artystycznej duszy oraz siedmioletnią Miłką, która chce zostać weterynarzem? Nieznośne. Zaskakujące. Absurdalne. Fascynujące. Rockowe. Przygodowe. Pędzi, przypominając emocjonalny rollercoaster. Nawet jednak, gdy osobisty świat chłopca wydaje się stawać na głowie, dobra passa nie zamierza go opuścić.

Bruno i siostry

Introwertyk Bruno, wschodząca gwiazda zespołu rockowego, nie ma łatwego życia. Mama puzonistka wciąż koncertuje, a tata weterynarz ratuje zwierzęta w każdej wolnej chwili. Kaśka, uczennica maturalnej klasy Liceum Plastycznego zmienia chłopaków jak rękawiczki, a najmłodsza Miłka bywa ciekawska, nieprzewidywalna i zwariowana do granic wytrzymałości brata.

Główny bohater jest bardzo żywą i autentyczną postacią – milczącym obserwatorem szkolnej i domowej rzeczywistości z bogatym życiem wewnętrznym. Momentami nerwowy i wrażliwy, jak na nastolatka przystało, przeżywa wszystko intensywniej. Jednocześnie stać go na dystans, a poczucie humoru Bruna ratuje go i kolegów z różnych opresji. Doły, okresy zniechęcenia, kiedy w jego odczuciu nic nie idzie po jego myśli, przeplatają się z momentami ekscytacji, odkryć i sprzyjających zbiegów okoliczności. To bohater, którego naprawdę da się lubić. Jego pasje tworzą zaś kanwę tej powieści. Utalentowany muzyk (po mamie) z rockowym zacięciem zbiera cierpliwie pieniądze na upragnioną gitarę, aby założyć wraz z kolegami zespół muzyczny i zagrać pierwszy koncert. Odwaga do realizowania marzeń otwiera przed chłopcem nowy etap życia.

Rodzina Brunona dodaje jego życiu, ale też samej książce sporo pikanterii. Każda postać jest dość barwna, może nawet lekko przerysowana, a przez to zabawna. W pięciu księgach pisanych przez Brunona, narratora powieści, śledzimy zabawno-dramatyczne perypetie – od tajemniczego zniknięcia psa Draculi, przez śledztwo i poszukiwania, pierwszy dzień Miłki w szkole i jej pierwszą aferę, inwazję szczura w tornistrze, przygotowania Kaśki do wystawy, serię anonimowych listów adresowanych do mamy w sprawie nowej posady, aż po intrygujący wątek miłosny.

Momentami miałam wrażenie, że autorka Dorota Suwalska umieściła w narracji Brunona zbyt wiele wątków, co powodowało niekiedy poczucie lekkiego chaosu. Niektóre pomysły przypominały mi podobne treści z innych tego typu powieści o dzieciach i dla dzieci. Najbardziej wciągająco zabrzmiała ostatnia księga o porywach serca, gdy nasz szóstoklasista porzuca zamysł odbicia kumplowi dziewczyny. Zuzia zdecydowanie jest w jego odczuciu zbyt nieprzewidywalna i szalona. Natychmiast pojawia się w powieści nowa bohaterka – gotka Brunhilda. Nowa dziewczyna w klasie swoim wyglądem i zachowaniem wyraźnie wyróżnia się na tle szkolnej społeczności, a jej zainteresowania muzyczne stają się pomostem do nowej przyjaźni. Życie Bruna nabiera jeszcze intensywniejszych rumieńców! Otwarty koniec książki jest więc doskonałym, zachęcającym początkiem kolejnego tomu, jeśli tylko autorka zechce go napisać 🙂

Bruno i siostry
tekst: Dorota Suwalska
ilustracje: Przemysław Liput
Wydawnictwo Nasza Księgarnia
oprawa: broszurowa
wiek: 7+
cena okładkowa: 26,90 zł

Znasz tę książkę? Zaciekawiła Cię recenzja?
Napisz w komentarzu. Ślad Twojej obecności to szansa na inspirującą wymianę!
Wpadnij z wizytą do Dzikiej Jabłoni na Facebooku

Obronić królową

Published on Czerwiec 5, 2017Sierpień 24, 2017 by adminLeave a comment

Greta nie ma łatwo. Spiętrzone wyzwania, ciężkie emocje, wiek dorastania plus refleksyjne, dociekliwe i wrażliwe podejście do świata nie ułatwiają sprawy. Status nowej w klasie jeszcze wszystko utrudnia. A może jednak staje się nowym początkiem? Wyjazd do jednego z cichych miasteczek pod Wrocławiem i zamieszkanie z dawno niewidzianym ojcem i jego nową rodziną, obiecujące szkolne znajomości, choroba matki i nagłe odejście babci – to doświadczenia mocno zabarwione poczuciem samotności rudowłosej piętnastolatki, Grety.

Autorka Barbara Kosmowska stworzyła ciekawą, zagmatwaną fabułę, stosując dwa rodzaje narracji. Obserwacje klasycznego narratora wszechwiedzącego przeplatają się z wglądami Grety w nurt rzeczywistości. Jej osobiste rozważania ubrane są w inny krój pisma, oddzielając świat wewnętrzny dziewczyny od wszystkiego, co dzieje się na zewnątrz. Jestem zachwycona językiem literackim pisarki. Dawno nie spotkałam tak wrażliwego i mądrego sposobu pisania o rozterkach młodych ludzi – rozedrganych i targanych emocjami w okresie dojrzewania. Nic dziwnego, że książka została doceniona i wyróżniona przez jury IV Konkursu Literackiego im. Astrid Lindgren na współczesną książkę dla dzieci i młodzieży.

Autorka kreśli przekonujące portrety bohaterów. Pełni życia, nie jakieś wydumane postacie z papieru! Posługują się pięknym, a zarazem naturalnym językiem (choć pewnie zarezerwowanym dla dobrych, inteligentnych dzieciaków). Głęboko wnikają w rzeczywistość, nie zatrzymując się na powierzchni spraw. Mają empatyczne, ludzkie odruchy, chcą pomagać, dbają o siebie w ramach swojej społeczności. Z drugiej strony, niektórzy z nich zajmują się też plotkami, mają tajemnice, podkładają czasem świnie. Obraz dorastającej młodzieży nie jest więc, mimo wszystko, płaski ani wyidealizowany. W naszkicowanym przez Barbarę Kosmowską portrecie nastolatków jest wiele do odkrycia!

Energia tej książki przepływa wartko jak iskra w interesujących konfiguracjach towarzyskich. Klasowych, szkolnych i rodzinnych. Świat dorosłych ściśle przenika się ze światem dzieci, a co jest zaskakujące – często to dzieci radzą sobie lepiej z życiem niż ich rodzice. A przynajmniej bardzo się starają poradzić sobie z życiem. Milena, dusza towarzystwa, próbuje przejąć kontrolę nad rzeczywistością. Greta szuka sobie miejsca, próbując oswoić lęk przed niewiadomą – co ją czeka po upływie roku? Zostanie u ojca w miasteczku czy powróci do Warszawy? Igor ma duszę poety, na pozór osadzony w świecie, a nie potrafi uporządkować swoich spraw. Zagubiony pośród dziewczyn, które mu się podobają. I jeszcze parę innych dziewczyn i kilku chłopaków… Kto kryje prawdziwe oblicze za parawanem tajemnicy? Kto dba o pozory bardziej niż reszta? Komu opadną łuski z oczu i dostrzeże upadek ideału?

Opowieść trzyma właściwą równowagę – jasności i pozytywy są błyskotliwie dopełnione tajemnicą, mrokiem lub cierpieniem. Okazuje się, że z bliska widać rysy i pęknięcia. Postacie przechodzą transformację, dorastają, wciąż próbują zrozumieć świat i samych siebie. To książka o wrażliwych i dla wrażliwych – tych, którzy chcą od rzeczywistości więcej, ostrożnie i z namysłem dobierając słowa, by wyrazić siebie 🙂

Język powieści to największy jej skarb i atut. Język drobiazgowy, drogocenny, wrażliwy, pełen humoru i absurdu, wyrastający z doświadczeń życiowych, mądrości, umiejętności słuchania. Język o smaku słodko-gorzkim, słonym, cierpkim i ostrym w jednej sekundzie. Posmakujecie?

Obronić królową
autor: Barbara Kosmowska
projekt graficzny: Agata Raczyńska
Wydawnictwo Nasza Księgarnia
oprawa: broszurowa
wiek: 10+
cena okładkowa: 26,90 zł

Znasz tę książkę? Zaciekawiła Cię recenzja?
Napisz w komentarzu. Ślad Twojej obecności to szansa na inspirującą wymianę!
Wpadnij z wizytą do Dzikiej Jabłoni na Facebooku 🙂

Niedokończony eliksir nieśmiertelności

Published on Styczeń 4, 2017 by adminLeave a comment

W pokoju starszej córki, na podokiennej półce z powieściami dla szkolniaków stoi jesienna nowość z Naszej Księgarni, nagrodzona w IV Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren książka Katarzyny Majgier o tytule przyprawiającym o przygodowy dreszczyk grozy Niedokończony eliksir nieśmiertelności. Już kilkukrotnie przeczytana. Napiszę Wam dlaczego została polubiona i za każdym razem jest odkładana z westchnieniem tęsknoty za odrobiną magii i fantazji…

Powieść obejmuje dwa stulecia i, choć to kawał czasu, tempo jest żwawe, a akcja dynamiczna i zwarta. Historia ma początek w odległym zdarzeniu, kiedy tajemniczy uciekinier spontanicznie przekazuje pewnemu chłopcu maleńką buteleczkę z niebezpieczną zawartością. Dziecko obiecuje zachować sekret dla siebie. Naczynie kryje miksturę, nad którą mężczyzna pracował wiele lat, oddając się studiom nad nieśmiertelnością. Po latach inny chłopiec, Artur pociąga łyk ze znalezionej butelki i… w niewytłumaczalny sposób przechodzi na drugą stronę życia. Staje się przezroczysty. Nie umarł, ale jego życie nie jest już zwyczajnym życiem. Odtąd uważany jest za ducha, z czego skwapliwie korzysta, gdy tylko ma ochotę kogoś nastraszyć. Z czasem dołącza do niego Serafina, dziewczyna lubująca się w mrocznej poezji, a po latach reszta jego rodziny. Okazuje się, że wszyscy spróbowali mikstury, choć każdy uczynił to w innych okolicznościach. Stają się słynną w okolicy, pełnoprawną rodziną duchów zamieszkującą „stary dom, w którym straszy”. Mija wiele lat, świat się zmienia, to, co staroświeckie i niemodne, zastępuje nowoczesność i szybki styl życia. Artur, Serafina, pani Leokadia oraz bliźniacy Edgar i Gerard wiodą spokojny, wręcz nudnawy żywot duchów dopóki domisko nie zostaje wystawione na sprzedaż, a zaraz potem wprowadzają się nowi właściciele. Zaczynają się przygody. Czy dwie skrajnie różne rodziny wytrzymają razem pod jednym dachem? Jak będą się przenikać ich życia i dwa światy?

Ta powieść wciąga od pierwszej strony. Język Katarzyny Majgier jest barwny, żywy i zabawny. Autorka ma dar kreślenia wyrazistych postaci i szkicowania akcji zaledwie w kilku słowach. To jak z dobrym rysunkiem – kilka zdecydowanych, ale trafionych kresek wystarczy, by wiadomo było o co chodzi. Powieściowa rzeczywistość jest umiejętnie doprawiona fantazją, mrokiem, grozą i tajemnicą, co sprawia, że książka jest skrojona na miarę wczesnoszkolniaka. Córka uznała wręcz, że to jedna z lepszych powieści jakie czytała.

Pomysły autorki na fabułę są oryginalne i pełne humoru, a niektóre aspekty współczesności potraktowane z ironią. Wrażenie robią zmiany percepcji, których jako czytelnicy możemy doświadczyć. Oglądanie świata z perspektywy przezroczystych bohaterów jest niecodziennym przeżyciem. Najbardziej poruszająca w Niedokończonym eliksirze nieśmiertelności jest jednak perspektywa dziecka, jego samotność i potrzeba budowania relacji z otoczeniem. Jestem pełna podziwu, że autorce udało się przemycić tyle prawdy o więziach w rodzinie oraz komunikacji międzyludzkiej w powieści dla dzieci, czyniąc to w sposób nienachalny i pozbawiony dydaktyzmu. Podoba mi się także zabawa z upływem czasu – lekkość i pęd zmian miesza się z tęsknotą za przeszłością. Być może świat tak bardzo się nie zmienia. Człowiek jednak ma potencjał rozwijania się. Jeśli chcesz coś w życiu zmienić i odczarować, wybór należy do Ciebie, a wszechświat z pewnością będzie Ci sprzyjał.

Niedokończony eliksir nieśmiertelności
tekst: Katarzyna Majgier
ilustracje: Anita Graboś
wydawnictwo: Nasza Księgarnia
oprawa: broszurowa
wiek: 6-10 lat
cena okładkowa: 24,90 zł